Volgens een goede kennis is Guus eigengereid, principieel, beweegt zich gemakkelijk op elk niveau en is  avontuurlijk, ondernemend ingesteld.

Guus heeft een aantal Bv’s zoals “Project Production International BV” in hoofdzaak voor het bouwen, “een handelsmij Intermarkt BV”, Constructie Glotra BV, oa machines, Maasland BV voor het materiële gedeelte etc.

Hij werkte in hoofdzaak in Afrika, met als meest belangrijke landen Rwanda, waar zijn broer “Econome Generale” was bij Lavigerie en verder in: Zambia, Nigeria, Mauritanië, Burkina-Faso en Burundi. Hij was veel werkzaam in het Caribisch gebied waar hij o.a. een “feed mill” bouwde in Trinidad, een ziekenhuis ten dele opknapte in Jamaica, waterleidingen aanlegde etc.

Hij was in belangrijke mate geswitched van normale zakelijke activiteiten naar uitsluitend projecten voor de U.N.D.P. – de Wereldbank, Unicef, E.E.G. en andere multinationale organisaties. Hij was veel werkzaam in de South Pacific o.a. voor de Forum Lines, West Samoa, Fiji eilanden en leverde de radioverbindingen voor het zeer uitgestrekte eilandenrijk van “Kiribati” dwars door de “South Pacific.”

Hij is hiermede begonnen nadat Minister van Economische zaken van Italië Mr. Zambelli, Guus had gestrikt om met hem het eerste ontwikkelingsproject van de EEG dat Italië had gekregen in Terrassini op Sicilië te executeren.
Hier moesten 1.500 toeristenbedden komen, een jachthaven en een openluchttheater. Dit alles ter stimulering van de economie op het oude Sicilië.
Het zaad was gelegd voor een internationale bouw- en business-activiteit van Guus.

De start was het wereldwijd verkopen van scheepsladingen Nederlands cement naar de ontwikkelingslanden.

Guus Gadet, de zogenaamde Mister Impossible, was leverancier en uitvoerder van vaak moeilijke opdrachten bij o.a. de U.N.D.P. en Unicef.
Bijvoorbeeld Unicef kampte met de wereldproblemen van +/- 600 miljoen mensen die een gebrek aan jodium in de hersenen hadden. De Nederlandse zout industrie had dit in 1880 onderkend en had jodium – zout geproduceerd onder de naam “Jozo – zout”, ter oplossing van het vrouwelijke struma-probleem in Nederland. Het de hele wereld laten voorzien met zakjes jozo-zout was geen optie.

Unicef vroeg Guus om er eens naar te kijken. Samen met zijn medewerkers Guus van de Water en Mari Scheerders, ontwikkelden zij een verrijdbare machine die 5.000 – 7.000 kg zout met jodium toevoeging per uur kon fabriceren. Unicef heeft deze over de gehele wereld gedistribueerd en er zijn hiermede al miljarden kilo’s zout geproduceerd. Met een uitschieter na de oorlog in Irak toen de Amerikanen geconfronteerd werden met het secretisme, waardoor mannen tijdens of na vredesbesprekingen, geheel onverwacht in halve monsters konden veranderen. Via het Pentagon en Unicef bestelde men 60 machines. Zowel struma en secretisme zijn sterk afgenomen.

Gadet is nog steeds actief op dit gebied.